اینروزها پر غرورم

واقعا دست بچه ها درد نکنه- من خودم فکر نمی کردم اینقدر خوب حاضر شیم- اینقدر خوب که تیم پرستاره آرژانتین بعد از گلش وقت کشی کنه جلوی ما- هر چند ناراحتم از داوری که همش تو دست و پا بود و بازی رو بهم می ریخت و یه پنالتی مسلم رو از ما گرفت اما هیچ چیزی نمی تونه باعث بشه که بازی قشنگ بچه هامون شادیمونو کم کنه. دست کیروش درد نکنه ما همون تیمی بودیم که بازی با قطر دو صفر می خوردیم برمی گشتیما... اما بچه ها امشب کاری کردن که آرژانتینیا اسم ایران را هیچ وقت از یاد نبرند. منتظرم گفته های مربی آرژانتین رو بشنوم... 

درسته که باختیم

اما آمدم که بگم بچه ها متشکریم

به تیم ملی والیبال هم تبریک می گم که واقعا خوب کار می کنه اونم جلوی تیم هایی چون برزیل و ایتالیا.

• پی نوشت1) یکی از امتحانا که دقیقا مربوط به کارهای مقاله ای دوران ارشدم هست رو امروز دادم. دروغگو کلا دو تا سوال رو اشتباه گرفته و تا ثریا کج رفته... اشتباهش هم در الفبای این درس مثل اشتباه گرفتن ب با پ هست. از همه پرسید که اینا چی می شد. بعد انگار که بهشون اعتماد نداشته باشه از من پرسید و منم با لبخند گفتم معلومه که پ هست دیگه واضحه... ( همین که از من پرسید نشون می ده که منو واقعا قبول داره، نشون می ده که خودشم می دونه که...) تو ذهنم آمد بگم شما که در این زمینه 30 تا مقاله دارید کلی مدعی هستین چطور الفبای این علم را اشتباه تشخیص دادین...

البته با توجه به تاریخچه قبلی (نمی دونم چطور نمره هاش بالاس واقعا) هیچ بعید نیست که نمره آس کلاس بشه... یعنی من دیگه واقعا به هیچی اعتماد ندارم - اینقدر این دروغگو مفتی وساده همه چیزو بدست می آره

• پی نوشت2) امروز از کوشا کلی ناراحت شدم. چون سر حرفش من و دکتر حامی حساب باز کرده بودیم... ما بخاطر حساب باز کردن رو حرف ایشون کلی تو این کار ضربه می خوریم. بگذریم که زنگ زدم دکتر کلی ازش ناراحت بود- ناراحت در حد تیم ملی- کوشا هم خوب اشتباه کرده- دکتر حامی خداییش خیلی به کوشا کمک کرده- انصاف نیست اینجور حرف زدن- دکتر حامی کلی پیش من دردودل کرد و حرص خورد...سعی کردم آرومش کنم و ختم به خیر کنم...اما بعضی حرف ها رو نمی شه کاریش کرد... با خودم گفتم خدایا کمکم کن هیچوقت یادم نره از کجا به کجا رسیدم...هیچوقت به خودم مغرور نشوم...و هیچوقت حرمت اساتیدم را نشکنم...

روزهای امتحان

امتحانات است و عشق هست و گرما و آرامش خاطر

امیدوارم امتحانات ختم بخیر بشه

هنوز برگه ای از بچه ها تصحیح نشده و من همون استادی بودم که سریع نمره می دادم. اما الان خوب شرایط عوض شده و امتحانات خودم ارجحیت دارند.

همینطور که تو این گرمای تابستانی درس می خونم برنامه تابستان رو هم دارم می ریزم.

پروژه دکتر تب کامل انجام شد و تحویل داده شد.

1. پروژه دکتر الف را تصمیم دارم به یک مقاله درست حسابی تبدیل کنم. دو تا ایده داشتم که با دکتر که صحبت کردم خوشش آمد و هر دو را تایید کرد. ایده اول را باید از پسش بربیام، اما اگر بشه ترکوندم حسابی، ایده دوم هم کار روتینی هست اما تو این حوزه کسی درباره اش کار نکرده و تو اون حوزه جا واسه مانور داره... خلاصه بعد امتحانا می رم سروقتش
2. با دکتر مرام کار کتاب شروع کردم، ضمن اینکه باید برنامه نویسی هم برای ترم آینده کار کنم چون می دونم مفاهیم درسی رو با برنامه نویسی ارائه می ده که رسمون رو رسما خواهد کشید
3. پروژه جیقول را دادم تو ترم (تنها کسی بودم که توی ترم این کار را کردم حالا 15 روز دیگر وقت داشتیم مونده فقط ارائش که حوزه کاریم تو ارشد بوده- رسما می خوام موقع ارائه بترکونم(کلاسش چند جلسه مونده)
4. ترم تابستانی احیانا بردارم
5. تصمیم دارم هفته ای دو تا پایان نامه خارجی تخصصی در حوزه مورد علاقم بخونم تا ایده بگیرم برای پایان نامه خودم
6. تصمیم دارم رو زبانم کار کنم- داره کلا یادم میره و اینکه تصمیم دارم امتحان زبانم رو با شروع ترم جدید بدم. همسری هم اعلام آمادگی کرده که همراهی کنه
7. با کوشا تصمیم داریم توی یه پروژه گام برداریم با یک استاد نام آشنا- خدا کنه که بشه- از همین الان می دونم سخته اما من به پولش خیلی نیاز دارم. خدایا یعنی میشه.

پی نوشت: تولد بچه جاری نرفتم چون امتحانا خیلی فشار می آورد. کادوها را فرستادم و تلفنی تبریک گفتم. می گن جاری خوشش آمده بود و کلی تعریف کرده بود از سلیقم.ازم کلی تشکر کرد و پذیرفت که نه بابا چه حرفیه امتحان داشتی دیگه- چقدر دوست داشتم برم- کلی هم برام کیک و خوراکی فرستاد- دستش درد نکنه- همسری نرفت هرکاری کردم نرفت- گفت من بدون خانوم گلم نمی رم

مردی با حجاب زنانه

این هفته دفاع یکی از بچه ها بود

تو دفاع خیلی ها که از دانشگاه کارشناسی خودمون بودیم امده بودند

آخه دفاع کننده هم یکی از ما بود

جلسه خوب بود و من چیزهای زیادی یاد گرفتم

کلا همه جلسات را می روم

به کوشا گفتم چرا دکتر زی زی ( دکتری که باهاش مقاله دارم دوران ارشد) با من رفتارش متفاوت از دخترهای دیگه بود

کلا با دخترها خوب نیس و بد برخورد می کرد اما با من مثل همه روابط معمولی دیگر بود و است و کلی جلو می اید حال و احوال می کند

گفت: بخاطر اینکه تو مثل مرد ها هستی- تو مردی فقط مقنعه سرته...

تعجب نکردم

همسری هم در دوران قبل عقد وقتی برای خرید می رفتیم همین را به من گفت " مثل پسرا راه می ری"

الان دیگه واقعا دوست دارم یه کم زنانه رفتار کنم بگذریم

(آخه محیط آکادمیک جنسیت نمی شناسد- چرا باید اونطور باشم- من ناز ندارم عشوه ندارم- کسر شان است در محیط آکادمیک بنظرم)

مدتی بود با کوشا سر مسایل علمی بحث نکرده بودیم- روز خوبی بود

دکتر زی زی بنظرم فرد موفقی است. تفاوت مالی ش را در گذر زمان حس می کنم.

دوست دارم با او و دکتر فری که پروژه میلیونی برمی دارند کار کنم. اما برای این منظور اعتبار و وجهه ای که در محیط آکادمیک و تدریس به دست آورده ام بالطبع کمرنگ می شود...

بنظرتون چه کار کنم بچه ها؟

شغل (استخدام واحد پژوهش سازمان ها یا مشاوره پژوهش که دومی خوب محتمل تر است) یا هیئت علمی شدن؟؟ کدامیک؟

اولین عصرونه خارج خونه

عصرونه ای با فامیل همسر

من و همسری و پدرهمسری و مادرهمسری و یه عالمه توت شیرین

یه جا من از سگ ترسیدم دوییدم لای درخت ها با خودم گفتم ای بابا مادرهمسری نترسیده او که جلوتر از من بود...بار دوم برگشتم دیدم مادرشوهرجان پشت من داره می دوه چه دویی

من بدو مادرهمسری بدو سگه بدو

 تا اینکه آمدیم رسیدیم به همسری و پدرش و سگه ایستاد و رفت

پدرهمسری کلی ما رو نصیحت که ای بابا سگ دیدی نباید بدویی باید بایستی کاری نداره که شما دویدین او هم دنبالتون

اونروز خیلی خاطره شد...

شب ش هم خواهرم خانواده شوهرش را دعوت کرده بود ما رو هم دعوت کرده بود

خواهرم خیلی هنرمنده یه غذاهایی پخت که نگووووووووووووو  مرغ کرانچی و قیمه...

همسری هم برای بار اول ناپرهیزیش رو دیدم

همسری دیشب را پیش ما موند و امروز رو هم- از بعدازظهر که رفته دارم رو پروژه دکتر مرام کار می کنم هنوز به نتیجه نرسیدم- کلی هم نت را گشتم فایده نداشت

فعلا برویم بخوابیم

اولین دست پخت مخصوص شوهر جان

سلام 

خلاصه با اتمام کلاس های تدریسم وقتی پیدا شد که خونه باشم 

پس در یک اقدام متفکرانه همسری رو دعوت کردم خونمون و خودم غذا پختم- تازه از دانشگاه (آخرین کلاس) آمده بودم و وقت نبود پس مرغ درست کردم که کلی خوشش آمده بود اما اولش باورش نمی شد که خودم پختم. می گفت مگه می شه این همه درس خوند و مقاله داد و دست پخت خوب هم داشت... گفتم اختیار دارین خلاصه این همه دوری از خونه کلی خونه داری یاد ما داد...  عصرشم بعد کلاسم امد دنبالم و رفتیم بستنی و ژله خریدیم و یه دسر درست کردیم که خوب چون عجله ای بود شکل ش مجلسی نشد اما مزه فوق العاده ای داشت... مامان هم کلی خوشش آمد. مامانم گفت چه عجب تو خلاصه دست به کار شدی تو آشپزخونه... راست می گه از وقتی دکتری قبول شدم تو آشپزخونه دیده نشده بودم. 

البته روز عید با هم خونه بودیم و اهالی خونه نبودند. ماکارانی آشیانه درست کردم که نذاشت تنهایی درست کردم آمد و کمک کرد و انصافا حسابی گوشت را قوام آورد و کلی بهمون چسبید جاتون سبز... 

الهی قسمت همه دوستان مجردم بشه...

کیف کردین کلی از خودم تعریف کردم.  

امروز شاگرد خصوصیم رو که رد کردم گفتم بهتره بیام یه پست بنویسم. شاگردم را کلی با انگیزه و انرژی و بدرقه کردم، کلی هم باعث شد خودم انرژی بگیرم دلم می سوزه معلم های ما یه کلام بهمون انگیزه که نمی دادند هیچ کلی هم تو سرمون می زدند... کی بود این حرف ها رو به ما بزنه... 

صبح هم یه سر رفتم بیرون برای بچه جاری بزرگه که تولدش هست کادو خریدم. یه کتاب سخت + یه پیراهن گوگولی مگولی + تصمیم دارم برم یه گیره مو خوشگل هم ست پیراهنش پیدا کنم. خلاصه زن عمو جونیم دیگه... 

برای این ماه هم حسابی برنامه های درسیمو ریختم. 

امیدوارم به خیر بگذره