ما آدم های کم ظرفیتی هستیم؟

ما آدم های کم ظرفیتی هستیم

دوست نداریم کسی از ما انتقاد کند

کمبود تایید شدن داریم

باید همه موافق ما باشند

تحمل نظر مخالف را نداریم

همه کسانی که ایرادات ما را متذکر می شوند همان ها که دوستان واقعی هستند، کنار می گذاریم، تا نشنویم عیب هایمان را.

چرا؟؟؟؟

چه بلایی سر ما آمده است

امروز تصمیم گرفتم حتی با لبخند، حتی با مقدمه، حتی با همه حسن نیتم، از کسی انتقاد نکنم. همه را تایید کنم چون دیگه واقعا حوصله ندارم وقت و انرژی بذارم برای آنها که تحمل ندارند. آخر سر هم متهم باشم. بگذار جای دیگر ضربه اش را بخورند به من چی...

کوشا و هجرت از دوستان چندین ساله من هستند، هر کدام دو بار به نقد گرفتند مرا، خوب به خاطر دارم که آرام گوش دادم و از آنها حتی تشکر کردم بخاطر وقتی که گذاشته بودند و واقعا به نتیجه خوبی رسیدیم. همینطور من در مورد آنها.

پی نوشت: همکلاسی هایم امروز گفتند لبخند و انرژی همیشگی من تحت هر شرایطی، برای آنها جالب و تحسین برانگیز بوده است. برایم جالب بود چون اولین باری بود که هم لول هایم ( همکارانم که بیشتر با من بودند این را هیچ وقت نگفتند) شفاف این را گفتند. شاگردانم به من گفته بودند بعد از اتمام هر ترم. لبخند واقعا موثر است.